Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Nunc agendum est subtilius. Bork Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Duo Reges: constructio interrete. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem.
Quid est igitur, inquit, quod requiras?
Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Scrupulum, inquam, abeunti;: Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
Hic ambiguo ludimur.: Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;
Explanetur igitur.: Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.
Bork: Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Reguli reiciendam;: Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Confecta res esset.: Qualis ista philosophia est, quae non interitum afferat pravitatis, sed sit contenta mediocritate vitiorum?
Quid ergo?: Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem.

Nam si pravitatem inminutionemque corporis propter se fugiendam putamus, cur non etiam, ac fortasse magis, propter se formae dignitatem sequamur?

Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum?

Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Bork Non laboro, inquit, de nomine. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Iam autem Callipho aut Diodorus quo modo poterunt tibi istud
concedere, qui ad honestatem aliud adiungant, quod ex eodem
genere non sit?

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.
Sensibus enim ornavit ad res percipiendas idoneis, ut nihil aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem indigerent;
Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat.
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere?